reisverslag dag 3, Marjolien en Tom
Door: Tom Heywegen
Blijf op de hoogte en volg tom en marjolien
24 September 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Eindelijk was het dan zover. Vandaag gaan we dan echt beginnen met werken bij de recovery college van st. Mungo’s. Al voelden we ons niet helemaal lekker. Qua gezondheid ging het wel, maar het hotel begon ons toch echt op te breken. We zitten vlakbij het vliegveld waardoor er om de paar minuten een hels kabaal over het hotel heenging. En hoewel het goed leek de eerste dag, kwamen we erachter dat het enkel kwam, omdat we na de eerste dag enkel behoefte hadden aan een bed. Maakte niet uit waar het stond. Het ontbijt was hetzelfde, maar Marjolien had gisteren extra yoghurt, oats en een kom gekocht, zodat we toch samen konden ontbijten. Verder waren we er ook al achter gekomen dat Rob Geus hier “echt niet vrolijk van zou worden”. Kortom bepaald niet hygiënisch en dit is zwak uitgedrukt. Al met al wisten we nu al dat we het hier geen 2 weken zouden kunnen uithouden. Gelukkig hadden we nog niet vooruit betaald en besloten we dat de komende avond de laatste zou worden hier. Dus had Marjolien tegen de manager gezegd dat we de volgende dag zouden uitchecken. We vinden wel iets nieuws.
Weliswaar gebroken door de ook nog slechte bedden, maar vol enthousiasme op weg naar st Mungo’s. Daar aangekomen ontmoeten we Andy, die we op onze eerste studie reis ook al ontmoet hadden. Het was een fijn weerzien. Na een kort gesprekje en introductie overhandigden we hem Gifts die door Wopit en Hengelo verstrekt waren. Hier waren ze heel blij mee. Snel daarna maakten we kennis met Matt en Leila. Het zijn deze 2 die de college praktisch draaiende houden, waar Andy op de achtergrond alles regelde, zodat de college goed kon draaien. Het waren hele hartelijke mensen waar we ons ook meteen thuis voelde.
Vervolgens waren er een paar uurtjes die we moesten overbruggen, omdat zowel Andy als Matt en Leila andere werkzaamheden hadden. We besloten de omgeving van st Mungo’s te bekijken. Na een kwartiertje kwamen we bij de Theems waar we een broodje namen. Verder langs de kant van de Theems gebleven en onze ogen uitgekeken naar alle bezigheden. Een tijdje hebben we naar een dame met een gitaar staan luisteren. Ze zong werkelijk prachtig. En omdat Marjolien al op dag 1 met een douanier liep te sjansen, had ik de zangeres stiekem een knipoogje gegeven. Nog even met haar op de foto en we vervolden onze tocht. We staken de blackfriars bridge over richting de Big Ben. Op de brug naar een doedelzak speler staan te luisteren. Ongelofelijk hoe iemand zo’n zak vol kan blazen! Toch mooi om dit live te zien. Dat hele half uurtje terug wilde we niet lopen dus met de metro weer terug.
Omdat we langs Blackfriars Settlement kwamen, stapte we daar naar binnen, omdat we wisten dat ze daar bezig waren aan onze visite kaartjes van CARe Europe. Ze zagen er blits uit en we zien ze spoedig verschijnen. Ze waren ontworpen door studenten van de recovery colleges!
Bij het st mungo’s aangekomen doken we in het kantoor van Leila om een nieuw hotel te zoeken. Marjolien wierp zich op als een ware pro. Als een keiharde onderhandel tante besprak ze de kamer die we die avond op internet zouden boeken. Later vertelde ze me dat ze eigenlijk telefoonangst had. Over succes gesproken!
Om 17:00 Begon de les “you can learn something new every day” waar we aan deelnamen. Deze les werd gegeven door Kate en buiten ons zat er nog een alleraardigste dame Nicky genaamd. Het ging erover dat ieder individu op een ander manier leert. Was een hele verhelderende les (wat meer een interactie was) over wat we recent geleerd hadden en op welke manier. Bovendien de vraag of we het geleerde later weer zouden toepassen. Kortom een hele fijne les die tot iets over 18:00 duurde. Nu moesten we weer terug en eerlijk moesten we toch wat kracht in onszelf aanboren, omdat we een beetje opzagen weer naar dat hotel te gaan. De reis duurde weer lang en laat en moe kwamen we in het hotel aan. Maar, dit was in ieder geval onze laatste nacht hier. Die avond zijn we het gevonden hotel gaan boeken, want we moeten de volgende dag toch ergens slapen en hier waren we vanaf morgen al uitgecheckt.
het meest vervelende is, dat we de reis moeten inkorten en zoals het ernaar uitziet we komende woensdag al terug moeten, omdat het hotel zoveel duurder is. Wat kan een mens balen!
Oeps….door onverklaarbare wijze konden we het hotel niet geboekt krijgen en zijn er na heel lang proberen er maar mee opgehouden. Dit was een enorme domper! Vanaf morgen moeten we dit hotel uit en we hebben niets voor morgen om te gaan slapen. Dit en de nog steeds slechte bedden, waar de springveren volgens mij nog met hand gedraaid waren door mensen uit de late 20er jaren, maakte dat we somber en lichtelijk depressief ons probeerden de nacht door te slaan. Hopelijk gaan we morgen iets vinden, anders gaat het er slecht uitzien. Ik hoop dat ik morgen beter nieuws te melden heb, maar tot nu toe zullen jullie het hiermee moeten doen.
Tom
-
24 September 2014 - 08:35
Gerdie Heywegen:
Het lijkt een test voor jullie! Hoop wel dat het gaat lukken om een ander hotel te vinden (een beetje betaalbaar en toch goed). Is er niet een soort VVV voor informatie? Er zijn natuurlijk zo enorm veel hotels en zie daar maar eens iets uit te pikken dat voor jullie goed en betaalbaar zou zijn. Heel veel succes, zeker ook met het college, en ik hoop dat jullie er nog veel zullen kunnen volgen. I keep my fingers crossed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley