verlag Londenreis marjolien Boer en Tom Heywegen
Door: Tom Heywegen
Blijf op de hoogte en volg tom en marjolien
04 Oktober 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
03-10-2014 Verslag Londenreis van Marjolien Boer en Tom Heywegen
Het is alweer de laatste dag van onze 2-weekse stage hier in Londen en voor vandaag hebben we alleen iets in de ochtend gepland namelijk een bezoek aan een recovery academy. In de middag zijn we vrij om alvast wat spullen in te gaan pakken en ons klaar te gaan maken voor de reis weer terug naar Nederland.
Maar voor het zover is, dus eerst een bezoekje aan de “Haringey Recovery Academy”. Het is gelokaliseerd vlakbij het metrostation van seven-sisters. Om 11:00 had ik een afspraak en mooi op tijd kwam ik daar aan. Marjolien zou ik later die middag bij st. Mungo’s weer ontmoeten. Ik werd vriendelijk ontvangen en opgehaald door de dame waar ik een afspraak mee had, genaamd Jean Man.
Het was een wat ouder niet al te groot pand, maar straalde wel gezelligheid en bezigheid uit. De Recover Academy (RA) is op heel veel punten te vergelijken met de RC van st. Mungo’s. Op de vraag wat is de RA precies kwam het antwoord “het is een college met cursussen ontwikkeld en gegeven door mensen in herstel”. Kijk, dat hoor ik nou graag. Ze geloven dat leren hun kracht geeft en de keuzes versterkt. Leren moet ons opbouwen en inspireren. Ze hopen dat leren nieuwe interesses in de mensen aanwakkert. De principes van deze college zijn gebaseerd op het vinden en vasthouden van hoop, het teruggeven van een “nieuwe” identiteit en het bouwen aan een betekenisvol leven en het nemen van verantwoordelijkheden en controle. De RA wordt “geleid” door de deelnemers zelf, maar wordt overzien door de staff van Haringey, waar professionele hulpverleners inzitten.
Het verschil met de RC is dat deze RA zich voornamelijk richt op mensen met een drugs en/of drank achtergrond. Hoewel ze ook deelnemers hebben die een psychische achtergrond hebben, maar dat is dan vanwege een zogenoemde dubbele diagnose (wat helaas vaak hand in hand gaat) Buiten de “gebruikers” zelf zijn ze er ook voor de familieleden, vrienden en hulpverleners van deze doelgroep zeer welkom, omdat ze (terecht) erkennen, dat niet alleen de “gebruiker” moet leren omgaan met zijn of haar herstel, maar ook hun directe omgeving. Deze service staat open voor eenieder die redelijk stabiel zijn in hun of haar gebruik. Als er iemand aan een cursus mee wil doen, maar het is duidelijk dat ze onder invloed zijn, zijn ze helaas genoodzaakt deze persoon voor deze dag niet mee te laten doen. Vaak verwijzen ze die dan door naar een nabij gelegen centrum, waar ze hun gebruik weer redelijk onder controle kunnen krijgen. Fijn om te weten is dat ze altijd terug kunnen komen. Het uiteindelijke doel is natuurlijk om het gebruik helemaal te laten stoppen, maar ze erkennen wel dat er nu eenmaal mensen binnen hun doelgroep zijn die zonder middelen niet of nauwelijks kunnen functioneren. Door verschillende soorten cursussen aan te bieden gebaseerd op de verschillende levensgebieden in de mens, proberen ze zo de mensen hun zelfvertrouwen en identiteit weer terug te vinden, waardoor het gebruik steeds meer op de achtergrond zal verdwijnen totdat het helemaal weg is. (dat is natuurlijk het ideaal plaatje)
Deze RA is pas in Januari van dit jaar gestart, maar hebben al behoorlijk wat dingen bereikt. Nu zijn ze al te vinden door de mensen die hun leven weer op willen pakken en ze krijgen zelfs al mensen binnen die doorverwezen worden door verschillende afkick klinieken. Ze hebben dan ook nauwe samenwerking met de verschillende zorginstellingen die in deze wijk zijn en zijn daar ook duidelijk aanwezig.
De officiële missie die ze hebben luit als volgt: “een alomvattende toenadering tot herstel, door continue doeltreffende support en mensen hun krachten en vaardigheden weer te ontdekken en zo hun eigen, maar ook de omgeving in een herstel te zetten”.
Van wat ik gezien heb en wetende dat ze pas 10 maanden bezig zijn, kan ik oprecht zeggen dat ze het begrip herstel echt goed begrijpen. Ze begrijpen dat herstel niet alleen om die persoon gaat die aanklopt voor hulp, maar dat het veel breder is en ook hun omgeving hierbij betrokken moet worden. De passie en de bewogenheid die ik bij deze mensen zag deed me goed. Hierin ontdekte ik een rode draad tot een succesvolle RC of RA. Het is de “mind-set” van de staff/hulpverleners die een onvoorwaardelijke toewijding hebben voor hun doelgroep. Je kunt alle ingrediënten voor een RC misschien hebben, maar heb je de mind-set niet zal je geen connectie kunnen maken met de doelgroep en zal zo’n RC als een vlammetje uitdoven. Je moet bereid zijn om net dat extra stapje meer te maken, maar tegelijk de regie in de handen van de doelgroep te houden.
Meer informatie hierover is te vinden op http://www.mungosbroadway.org.uk/services/recovery_from_homelessness/haringey_recovery_service
Na een uur met Jean gesproken te hebben, vertok ik weer naar st. Mungo’s waar ik Marjolien, Matt en Leila zou ontmoeten. We hadden afgesproken om deze 2 weken af te sluiten met een gezamenlijke lunch. We hebben heerlijk gegeten in een Mexicaans restaurantje, waar we de afgelopen 2 weken doornamen. We vroegen nog de laatste dingen waar we echt op moesten letten als we in Nederland een RC willen opzetten en hadden een korte evaluatie. Na een kleine discussie over wie de lunch zou betalen (die Marjolien en ik verloren hadden) gingen we nog heel even mee naar st. Mungo’s om de mensen te bedanken waar we de afgelopen 2 weken mee hadden samengewerkt. Hoewel het “maar” 2 weken waren, hadden we toch al goede banden opgebouwd met zowel werknemers als met enkele studenten. We namen afscheid, maar zijn ervan overtuigd dat we in ieder geval contact blijven onderhouden en het is absoluut meer dan zeker niet uitgesloten dat we elkaar niet meer zien. Er is een goede connectie gelegd voor samenwerking.
Blij vanwege het gevoel dat we deze 2 weken succesvol gewerkt hadden vertrokken we weer naar het hotel waar we na een klein momentje “chillen” vertrokken naar een Jamie Olivers restaurant waar we eerder op de dag al gereserveerd hadden. Na deze 2 weken hard werken (want dat is het toch geweest) vonden we dat we dit verdient hadden. Inderdaad volgens verwachting was het eten heerlijk en het werd afgesloten met een nog veel heerlijker toetje. Die kunnen wel koken die mensen daar!
Op naar het hotel en de tassen zo goed als mogelijk verder inpakken en de laatste nacht ingaan. We zullen deze 2 weken nooit meer vergeten en hebben zoveel geleerd, gezien en ervaringen opgedaan en zijn ook nu al bezig om te bedenken hoe we deze kennis in Nederland kunnen gaan toepassen. Want hoewel de “stage” er hier opzit gaat het echte werk nu pas beginnen. Wij zijn er in ieder geval klaar voor om deze boodschap naar Nederland over te brengen.
We willen iedereen bedanken die ervoor gezorgd heeft dat dit mogelijk was voor ons. Alle mensen bedanken die meegeleefd, mee gelachen en soms mee gehuild hebben. Alles wat bij een herstel proces komt kijken hebben we in deze reis gezien en meegemaakt. Het was bijzonder om met enkel 2 ervaringswerkers deze reis te maken en we voelen ons ook zeer bevoorrecht dat dit mogelijk is gemaakt. Dus nogmaals voor al onze “volgers” …………..
EEN HEEEEEELE GROOOOOTE DANKJEWEL
Tom
Het is alweer de laatste dag van onze 2-weekse stage hier in Londen en voor vandaag hebben we alleen iets in de ochtend gepland namelijk een bezoek aan een recovery academy. In de middag zijn we vrij om alvast wat spullen in te gaan pakken en ons klaar te gaan maken voor de reis weer terug naar Nederland.
Maar voor het zover is, dus eerst een bezoekje aan de “Haringey Recovery Academy”. Het is gelokaliseerd vlakbij het metrostation van seven-sisters. Om 11:00 had ik een afspraak en mooi op tijd kwam ik daar aan. Marjolien zou ik later die middag bij st. Mungo’s weer ontmoeten. Ik werd vriendelijk ontvangen en opgehaald door de dame waar ik een afspraak mee had, genaamd Jean Man.
Het was een wat ouder niet al te groot pand, maar straalde wel gezelligheid en bezigheid uit. De Recover Academy (RA) is op heel veel punten te vergelijken met de RC van st. Mungo’s. Op de vraag wat is de RA precies kwam het antwoord “het is een college met cursussen ontwikkeld en gegeven door mensen in herstel”. Kijk, dat hoor ik nou graag. Ze geloven dat leren hun kracht geeft en de keuzes versterkt. Leren moet ons opbouwen en inspireren. Ze hopen dat leren nieuwe interesses in de mensen aanwakkert. De principes van deze college zijn gebaseerd op het vinden en vasthouden van hoop, het teruggeven van een “nieuwe” identiteit en het bouwen aan een betekenisvol leven en het nemen van verantwoordelijkheden en controle. De RA wordt “geleid” door de deelnemers zelf, maar wordt overzien door de staff van Haringey, waar professionele hulpverleners inzitten.
Het verschil met de RC is dat deze RA zich voornamelijk richt op mensen met een drugs en/of drank achtergrond. Hoewel ze ook deelnemers hebben die een psychische achtergrond hebben, maar dat is dan vanwege een zogenoemde dubbele diagnose (wat helaas vaak hand in hand gaat) Buiten de “gebruikers” zelf zijn ze er ook voor de familieleden, vrienden en hulpverleners van deze doelgroep zeer welkom, omdat ze (terecht) erkennen, dat niet alleen de “gebruiker” moet leren omgaan met zijn of haar herstel, maar ook hun directe omgeving. Deze service staat open voor eenieder die redelijk stabiel zijn in hun of haar gebruik. Als er iemand aan een cursus mee wil doen, maar het is duidelijk dat ze onder invloed zijn, zijn ze helaas genoodzaakt deze persoon voor deze dag niet mee te laten doen. Vaak verwijzen ze die dan door naar een nabij gelegen centrum, waar ze hun gebruik weer redelijk onder controle kunnen krijgen. Fijn om te weten is dat ze altijd terug kunnen komen. Het uiteindelijke doel is natuurlijk om het gebruik helemaal te laten stoppen, maar ze erkennen wel dat er nu eenmaal mensen binnen hun doelgroep zijn die zonder middelen niet of nauwelijks kunnen functioneren. Door verschillende soorten cursussen aan te bieden gebaseerd op de verschillende levensgebieden in de mens, proberen ze zo de mensen hun zelfvertrouwen en identiteit weer terug te vinden, waardoor het gebruik steeds meer op de achtergrond zal verdwijnen totdat het helemaal weg is. (dat is natuurlijk het ideaal plaatje)
Deze RA is pas in Januari van dit jaar gestart, maar hebben al behoorlijk wat dingen bereikt. Nu zijn ze al te vinden door de mensen die hun leven weer op willen pakken en ze krijgen zelfs al mensen binnen die doorverwezen worden door verschillende afkick klinieken. Ze hebben dan ook nauwe samenwerking met de verschillende zorginstellingen die in deze wijk zijn en zijn daar ook duidelijk aanwezig.
De officiële missie die ze hebben luit als volgt: “een alomvattende toenadering tot herstel, door continue doeltreffende support en mensen hun krachten en vaardigheden weer te ontdekken en zo hun eigen, maar ook de omgeving in een herstel te zetten”.
Van wat ik gezien heb en wetende dat ze pas 10 maanden bezig zijn, kan ik oprecht zeggen dat ze het begrip herstel echt goed begrijpen. Ze begrijpen dat herstel niet alleen om die persoon gaat die aanklopt voor hulp, maar dat het veel breder is en ook hun omgeving hierbij betrokken moet worden. De passie en de bewogenheid die ik bij deze mensen zag deed me goed. Hierin ontdekte ik een rode draad tot een succesvolle RC of RA. Het is de “mind-set” van de staff/hulpverleners die een onvoorwaardelijke toewijding hebben voor hun doelgroep. Je kunt alle ingrediënten voor een RC misschien hebben, maar heb je de mind-set niet zal je geen connectie kunnen maken met de doelgroep en zal zo’n RC als een vlammetje uitdoven. Je moet bereid zijn om net dat extra stapje meer te maken, maar tegelijk de regie in de handen van de doelgroep te houden.
Meer informatie hierover is te vinden op http://www.mungosbroadway.org.uk/services/recovery_from_homelessness/haringey_recovery_service
Na een uur met Jean gesproken te hebben, vertok ik weer naar st. Mungo’s waar ik Marjolien, Matt en Leila zou ontmoeten. We hadden afgesproken om deze 2 weken af te sluiten met een gezamenlijke lunch. We hebben heerlijk gegeten in een Mexicaans restaurantje, waar we de afgelopen 2 weken doornamen. We vroegen nog de laatste dingen waar we echt op moesten letten als we in Nederland een RC willen opzetten en hadden een korte evaluatie. Na een kleine discussie over wie de lunch zou betalen (die Marjolien en ik verloren hadden) gingen we nog heel even mee naar st. Mungo’s om de mensen te bedanken waar we de afgelopen 2 weken mee hadden samengewerkt. Hoewel het “maar” 2 weken waren, hadden we toch al goede banden opgebouwd met zowel werknemers als met enkele studenten. We namen afscheid, maar zijn ervan overtuigd dat we in ieder geval contact blijven onderhouden en het is absoluut meer dan zeker niet uitgesloten dat we elkaar niet meer zien. Er is een goede connectie gelegd voor samenwerking.
Blij vanwege het gevoel dat we deze 2 weken succesvol gewerkt hadden vertrokken we weer naar het hotel waar we na een klein momentje “chillen” vertrokken naar een Jamie Olivers restaurant waar we eerder op de dag al gereserveerd hadden. Na deze 2 weken hard werken (want dat is het toch geweest) vonden we dat we dit verdient hadden. Inderdaad volgens verwachting was het eten heerlijk en het werd afgesloten met een nog veel heerlijker toetje. Die kunnen wel koken die mensen daar!
Op naar het hotel en de tassen zo goed als mogelijk verder inpakken en de laatste nacht ingaan. We zullen deze 2 weken nooit meer vergeten en hebben zoveel geleerd, gezien en ervaringen opgedaan en zijn ook nu al bezig om te bedenken hoe we deze kennis in Nederland kunnen gaan toepassen. Want hoewel de “stage” er hier opzit gaat het echte werk nu pas beginnen. Wij zijn er in ieder geval klaar voor om deze boodschap naar Nederland over te brengen.
We willen iedereen bedanken die ervoor gezorgd heeft dat dit mogelijk was voor ons. Alle mensen bedanken die meegeleefd, mee gelachen en soms mee gehuild hebben. Alles wat bij een herstel proces komt kijken hebben we in deze reis gezien en meegemaakt. Het was bijzonder om met enkel 2 ervaringswerkers deze reis te maken en we voelen ons ook zeer bevoorrecht dat dit mogelijk is gemaakt. Dus nogmaals voor al onze “volgers” …………..
EEN HEEEEEELE GROOOOOTE DANKJEWEL
Tom
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
